Kusursuz Evcil// Kate Jarvik Birch Kitap Yorumu^^

Merhabalar^^

Yine ve yeniden yorumu telefonda yazıyorum. Ne yazık ki boş baktım olmuyor, daha doğrusu ben yaratamıyorum. Çok karışık ve işleri tam olarak yoluna sokamadığım bir dönem geçiyorum. Umarım yakın zamanda düzelir ki pek umudum var mı ondan da şüpheliyim. Evet iç dökme işinize halletiğime göre kitap yorumuma geçeyim.

Kusursuz Evcil ilk çıktığı zaman dikkatini çeken bir kitap olmuştu. Zaten yayıncı ve Bookstagramlar sağolsun heryerdeydi kitap. Yine de o zaman değilde aradan bir iki sene geçtikten sonra aldık. Kendisi alınıp, hemen okuduğum ilk kitaplardan biri. Kitabı gerçekten sevdim, hatta öyle bir sevdim ki ikinci kitabını bile temin ettik. Şu anda My Twin okuyor. :D

(Bu yazı 2018 yılın Aralık ayında yazılmıştır. :P)

İnsanların genetiklerinin değiştirilip “evcil” olarak satılmalarına izin veren yasa çıkar çıkmaz, varlıklı ve güçlü aileler Ella gibi güzel kızları satın almak için harekete geçmişti. Doğumundan itibaren zarif, ağırbaşlı ve her şeyin ötesinde “kusursuz” olmak üzere eğitilen bu “aile dostları” sahiplerinin evlerine lüks bir hayat yaşamaya hazır olarak giriyorlardı. Ella, bir milletvekilinin küçük kızının arkadaşı olarak geldiği yeni evinde, yakışıklı ve asi Penn ile karşılaşmayı beklemiyordu. Penn, kusursuz görünümünün altında yatan kızı görebilen tek kişiydi. Ona âşık olmak, Ella’nın bildiği her kuralıçiğnemesi anlamına geliyordu. “Kusursuz Evcil” insan olmanın anlamına ürperticibir bakış, aşkın göz kamaştırıcı gücünün bizi nasıl özgür bırakabileceğinin şaşırtıcı bir hikâyesi...

 Kitabımız distopya, hükümetin kadarı sonucu belli insanlar ki burada nasıl insanlar olduklarından pek bahsetmedi. Nasıl bir konuma düştüklerinden falan. Okuduğum şey sadece kızların genleri ile uğraşılıp evlere oyuncak bebek ya da evcil hayvan gibi gönderilmesi. Ella'da onlardan biri. İsmi bile yok, gittiği evde sahipleri veriyor ismini. Gittiği evde iyi karşılanan Ella'nın tek yaptığı şeyler ise milletvekili olan ve bu evcil olayını çıkaran sahibine yardım etmek ve evin kızıyla oynamak. Bunlara yaptığı en kolay ama bazen zorlayan şeyler ama asıl olay evin oğlu Penn ile başlıyor. Başta ona soğuk davransa da Ella'nın iç yüzünü görür ve farklı davranmaya başlar. 

Karakterlerin hepsi çok değişikti. Doğru düzgün kimseyi anlayamıyorsunuz başta, sonradan kimin ne olduğu ortaya çıkıyor. Şaşırdıklarım oldu ama beni ters köşe yapanlarda oldu.

Penn çok tatlıydı mesela. Ella'ya olan davranışları, babasına karşı duruşun vs. çok iyiydi. Sonradan yaptıkları işe unutulmaz. Bir de yazarın sürprizi. Kitabın son bölümü Penn'e aitti ve ona ait duyguları ve düşünceleri okuduk. Böylesi kitaplar bayılıyorum. Keşke her kitap öyle olsa. KALP

Kitap genel anlamda durağandı. Pek olaylı bir kitap değildi ama konunun işleyişi, nasıl bir kitap olduğunu öğrenmemiz içinde böyle olması şarttı bence.

Çok üzüldüm kısımlar oldu mesela, hatta o kadar üzüldüm ki nasıl böyle etkileyebilir dedim. Bu kısmı söylemek istemem ya da spoi olarak yazarım belki ama okuyanlara anlamıştır diye umuyorum. 

Kitabı gerçekten sevdim, güzel akıcı, kolay okunan, yeri geliyor üzülüyor yeri geliyor düşünüyorsunuz böyle olsa ne olurdu diye. Sadece kitaplarda kalması dileğiyle. İkinci kitabı en kısa zamanda okumayı düşünüyorum. Fazla arayı açmamak lazım. Umarım seri uzun değildir, henüz bakmadım ama iki kitapla bitmiştir diye umut ediyorum.

Son olarak spoiden bahsedip tavsiye kısmına geçeyim.

SPOİLER BAŞLANGIÇI

Kitapta en üzüldüğüm her Ella'ya olan davranışlardı. Son kısımda olan olaylardan sonra Ella'nın zincire vurulması falan çok dokundu bana. Acayip üzüldüm. Ve son kısımda olan kaçma girişimi acayip heyecanlıydı.

SPOİLER SONU

Kesinlikle tavsiye ediyorum. Belki durağan gelebilir size ama dediğimi gibi konuya adapte olmamız için olması gereken de bu bence. Devam kitabının daha heyecanlı olacağını düşünüyorum, umarım da öyle olur.

Ve henüz okumayan arkadaşlar bence kitabın baskısı tükenmeden temin edin derim. ;)



Kitaba Puanım 5/5^^

Alıntılar^^

Ömrümün sonuna kadar bana ait olacak bir isim yüzünden kavga etmeleri beni korkutuyordu.



*****


Yıllar göz açıp kapayıncaya kadar geçiyor, ama biriyle tanıştığınız zaman bir gün bile bir asır gibi gelebiliyor.



*****


Duygular olmadan sözcükler anlamsızdı.



*****


Kenetlenen parmaklarımıza baktım. Aynı görünüyordu. İki el. Biri Büyük. Biri küçük. Onlara bakınca birinin bir evcile ait olduğunu anlayamazdınız. Sadece ellerdi. Hepsi bu...





Bir yorum daha biter, başka yorumlarda görüşmek dileğiyle^^

Buralarda da varım^^

Facebook

Twitter

Instagram